BiGGS heeft het onnoemelijke geluk dat we jaarlijks bij enkele clubs te gast zijn waar we al bij aankomst ons meteen helemaal thuis mogen voelen. MTA is hierop zeker geen uitzondering. De ontvangst is steeds erg hartelijk en de band die er ondertussen is ontstaan met de lokale leden is om te koesteren.
MTA is ook een club waar we bovengemiddeld veel lokale piloten hebben die actief met ons mee vliegen. Ik ga er vergeten maar ik denk meteen aan Richard, Michiel en Menke Knol, aan Ruud, Robin en Sven. Ook Carel, Fred en Dick zijn lid van Ter Apel dus als je ze allemaal telt kom ik al snel aan tien lokale leden die actief mee vliegen en mee kamperen.

Dit treffen bewees wel nogmaals dat het transport vaak schadelijker is voor onze toestellen dan het vliegen zelf. Richard had twee verdiepen in zijn aanhanger die onderweg toegaven aan de zwaartekracht, en ook Nathan bleef niet van schade gespaard. Gelukkig was er in beide gevallen bijna geen schade aan de toestellen.

Laurence vloog voor het eerst sinds 2 jaar weer met haar mooie oranje Foka. Na negen mooie vluchten bleek bij een quick control check vlak voor de 10e vlucht het hoogteroer niets meer te doen. Het hoorntje was compleet afgebroken. Gelukkig was de sleep nog net niet vertrokken en was er geen schade.

Uwe, onze Duitse vriend van net over de grens kom al met ons meevliegen sinds de 1e editie in 2018. Dit jaar kwamen daar nog een vijftal andere Duitse piloten bij om met ons mee te zweven en te slepen. Het waren allemaal fijne mensen en bekwame piloten. Ze waren aangenaam verrast en we mogen hun volgend jaar zeker weer present verwachten. Hierdoor waren de BiGGS leden misschien in de minderheid en zag je dat onze regels en gewoontes wat minder geautomatiseerd werden toegepast, maar iedereen deed wel echt zijn uiterste best om samen zo veilig mogelijk het luchtruim, het veld en de camping te gebruiken.

In onze sleeptouwtracker was er veel interesse en een aantal slepers gaan ook zo een ding aanschaffen. Nog niet iedereen is overtuigd om met één en hetzelfde touw te gaan slepen, maar zoals in het begin van het seizoen al aangekondigd zijn we daarin zoekend naar een goed werkbare oplossing.

Het werd snel duidelijk dat dit keer de Belgen met slechts drie stuks behoorlijk in de minderheid waren. Wat me niet duidelijk werd is of dit door de meerderheid van de deelnemers al dan niet als een groot voordeel werd ervaren :-)

Ruud Manning was ook dit weer van de partij om prachtige plaatjes te schieten. De meerderheid van de beeldjes onderaan het verslag zijn van zijn hand. Ook Ruud had bijna transportschade, want liet op vrijdag bij het vertrek zijn fototas vallen. Zowel de camera als enkele kostelijke lenzen kwakten tegen de grond, maar na grondig onderzoek bleek op zaterdag dat er niets was beschadigd.

De catering werd ook dit jaar verzorgd door Ingrid en René en was zoals steeds prima verzorgd. Het ontbijt is een echte gezellige aanrader, de Chinees een leuke nieuwkomer, en tijdens de BBQ kregen we van het clubbestuur van MTA een GO voor editie 2026. We kijken er alvast opnnieuw naar uit.

kleine noot: Er zit onderaan één bestandje dat geen foto lijkt te zijn en dat niet kan worden verwijderd. Excuses voor de schoonheidsfout.