Wat een ontvangst

We zijn het ondertussen gewoon, maar eigenlijk blijft het altijd toch bijzonder hoe we ons op de Boeberg mogen welkom voelen. Een warm en gedreven team staat bij elke editie klaar om het beste van zichzelf te geven zodat wij als koningen onze hobby mogen beoefenen. Een superdikke dankjewel aan heel de crew is dan ook minstens op zijn plaats.

Het weer was ons wederom gunstig

Een week voor het treffen zag elk weerbericht er somber uit, maar zoals zo vaak drijven de buien heel vaak net naast Tongeren voorbij. De wind was vooral op donderdag wat pittig, maar toch mogen we terug blikken op vier mooie vliegdagen. De eitjes die Emile naar de Clarissen brengt werpen duidelijk hun vruchten af. De douche die wordt gesponsord door Selecta Cars was na een broeierige dag meer dan welkom.

Fijne verassingen

Wat zeker ook opviel was dat er fijne mensen terug verschenen die we al even niet meer hadden gezien. Wie namen noemt maakt zich schuldig aan het vergeten van sommigen, maar ik ga me toch wagen aan een lijstje. Ik maak meteen mijn excuses voor degenen die onterecht in dit lijstje ontbreken. Het was fijn om Dick en Herma weer eens te zien. In Ter Apel gaat Dick weer meevliegen heeft hij beloofd. Onze nieuwste sleper Dirk Lobbestael verscheen na Sint-Truiden ook in Tongeren en hij kwam de sfeer opsnuiven om asap ook als sleper met ons mee te kunnen gaan vliegen. Ook Detlef kwam weer op bezoek en het is altijd fijn om hem weer te mogen begroeten. Marcel Winder was er met heel het gezin en ook dat was alweer even geleden. Zijn dochter zouden de meesten van ons al niet meer hebben herkend. Ik mag ook Jonathan en Marc Feyaerts niet vergeten te noemen die als dagjesvlieger ons treffen mee kleur gaven. ALs local heeft ook Kevin ons verrast door mee te vliegen met mooie Musger van Patrick die Gerard nog heeft gebouwd. Maar de grootste verassing was misschien wel Jef die er terug bij was. Hij vloog meteen alsof hij nooit was weg geweest en ook de babbeltjes in de wachtrij waren als van oudsher. Het doet echt deugd om oude (en minder oude) vrienden weer terug te mogen begroeten. BiGGS dankt hen dan ook voor hun aanwezigheid.

Wat een drukte

Op vrijdag en zaterdag is er tussen 10 en 18 uur geen enkele minuut geweest dat er geen zwevers in de rij lagen. Er is echt veel gevlogen en ik hoorde vele piloten vertellen over de fijne vluchten die ze konden maken. Het voordeel van een wachtrij is natuurlijk dat we meer tijd hebben voor een "klapke" met mekaar op het veld. Tijdens drukke momenten slepen we normaal niet hoger dan 300 meter om zo op minder tijd meer zwevers in de lucht te krijgen. Het was fijn dat hier niet over werd gezeurd en dat iedereen hier begrip voor kon opbrengen.

De hond aan het touw

Het gebeurt niet zo vaak, maar af en toe verliezen we tijdens de sleep toch een sleeptouw. Als we dit touw moeten gaan zoeken kost dat soms uren tijd, en als we het niet terug vinden kan dat schade opleveren aan de gewassen of landbouwmachines bij het oogsten. Sinds dit seizoen zijn we aan het experimenteren met een hondentracker aan het sleeptouw, en tot nu hebben we al drie van de drie keer het touw netjes terug gevonden. De tracker leidt je precies naar de locatie waar het touw neerkwam. Op zondag hebben we wel het doorzettingsvermogen van Dirk nodig gehad om het laatste touw midden in een zompig stuk bos terug te halen te midden van doorns en hoge struiken. Dit voorbeeldje toont mooi aan wie en hoe Dirk is en hoe fijn het is om zo een hulpvaardig iemand in ons midden te mogen hebben.

Thuismatch

We mogen besluiten dat we ons ook bij deze editie weer bijzonder hebben geamuseerd. Voor enkele piloten is Tongeren letterlijk hun thuisclub, maar als ik mijn oor te luisteren leg hoor ik bij piloten én echtgenotes dat ze zich zo welkom voelen dat elk treffen in Tongeren voor iedereen als een thuismatch mag worden bestempeld.
Een aantal van onze dames bezochten op vrijdag ook het huwellijk van Lieze en Seppe, de dochter en schoonzoon van voorzitter Peter. Wat een mooi famielieplaatje was me dat zeg! Dat heel dat gezin de dag na het huwelijk verschijnt op ons treffen was hartverwarmend en een mooi beeld van hoe beide clubs veel meer verwoven banden hebben dan enkel de vliegbewegingen. De handdruk tussen Peter en Danny die editie 2026 al heeft vast gelegd doet ons al uitkijken naar nog vele mooie edities.

Ter Apel

Tot slot wil ik er aan herinneren dat we over dik twee weken al mogen gaan vliegen in Ter Apel. Schrijf je aub vóór 9 juni in en wees als je enigszins kan aanwezig zodat we de geannuleerde regeneditie van 2024 snel mogen vergeten.

Namens een tevreden bestuur,
Bert